Kelimenin Kökeni: Farsça
Kelimenin Anlamı : Farsça’da “ekmek” anlamındaki nân ile “görmeyen, kör” mânasındaki kûr
kelimelerinden oluşan ve “yediği ekmeğin, gördüğü iyiliğin kıymetini bilmeyen (kimse)
anlamına gelmektedir. Arapça’da ise küfrân ile ni‘metten meydana gelen küfrân-ı ni‘met
(küfrânü’n-ni‘me) terkibi de “nankörlük” anlamında ve şükür teriminin karşıtı olarak
kullanılmaktadır.
“Ahlâk kitaplarında şükürle ilgili bölümlerde nankörlük konusu üzerinde de durulur.
Mâverdî, kendisine iyilik yapılan bir kimsenin ahlâkî olarak borçlu durumuna düşmüş
sayılacağını belirterek onun mümkünse buna iyilikle karşılık vermesinin, değilse iyilik sahibine
teşekkür edip iyilik severliğini çevreye yaymasının gerekli olduğunu ifade eder.”