Kelimenin Kökeni: Arapça
Dilimizde ‘’insanları hayran bırakan, tabiatüstü sayılan olay’’ anlamlarında kullanılan mucize,
‘’acz’’ kökünden gelir. Mu’ciz ‘’âciz bırakan, âcze düşüren’’ kelimesinden gelmektedir. Mucize
kelimesindeki anlam olağanüstülüğüyle, güzelliğiyle veya dehşetiyle birinin, bir şeyin veya
olayın madden veya manen insanı âciz bırakması üzerinden açıklanır.
‘’Tûtî-i mucize-gûyem ne desem lâf değil
Çerh ile söyleşemem âyinesi sâf değil’’
Nef’i
(Mucize gibi sözler söyleyen bir papağanım, dediklerim sıradan lâf/lar değildir. Felekle
konuşamam; tenezzül etmem; çünkü onun aynası, kalbi temiz değildir.)