“Ay’ın tam bir daire olarak dolgun, parlak görüldüğü evre, ayın on dördü, bedir.”
Dolunay sözcüğü yaşayan Türkçemizdeki varlığını Eski Türkçe “tōlun āy” kökünden
almıştır. Eski Türkçe dolu, tam manâsına gelen tōl- fiili ve Eski Türkçe +In ekinin birleşmesi
ile türetilmiştir. Daha sonra “ay” sözcüğü ile birleşerek tōlun ay >dolunay şeklini almıştır.
“Yaşım yirmi altı, sana kırk senedir aşığım.
Hayat kadar berrak, ölüm kadar karmaşığım.
Yüreğim kirli bir gökyüzü, sense dolunay…”
Bleda Yaman
Özge Nur ÜNAL